Споделена история от Проза, литература |
Втора цигулка
преди: 8 години, 7 месеца, прочетена 2269 пъти
Годините минаха,
аз пак останах.
Да те топля в зимите,
да подържам пламъка.
Пламък отдавна изгаснал,
аз съм просто поредна цигара.
И ми е болезнено ясно,
че съм другата-всъщност ме няма.
Не споменавам изгубено време,
нито безсънните нощи безбройни.
И си повтарям отново на мене,
'' и твоят момент скоро ще дойде''.
Годините минаха, момента не идва,
аз свиря втора цигулка.
Това, което не ни убива
ни оставя слаби за дълго.
|
Коментари |
|
Вземи последните коментари по RSS |
|
|
преди: 8 години, 7 месеца hash: fddefaa121 |
|
преди: 8 години, 7 месеца hash: b762f6a022 |
|
2. Получило се е, но можеше финала да е по завършен.
|
преди: 8 години, 7 месеца hash: f2f6b35e48 |
|
3. от Авторката: Благодаря Ви :) до номер 2- ще се постаря да го преработя :)
|
|